اگر کلمات از ما حذف شوند، جهان پیرامون ما فرو می‌ریزد؛ خاطره‌ها بی‌معنا، هویت‌ها مبهم، و اشیاء ناپیدا خواهند شد
به نظر می‌رسد مولانا جایی و مردمانی را برای گفتن شعرش انتخاب کرده که می‌شنویدند
در زندگی روزمره بی‌وقفه از ضمیر “من” استفاده می‌کنیم، اما به محض ورود به شعر، عشق، یا تخیل، توجه‌مان به دوم و سوم شخص معطوف می‌شود
